Tuesday, February 28, 2012

එක දවසක්‌.....

ඊයේ කැම්පස්... රැ යාලුවෙක්ගෙ ගෙදර.... ෆිල්ම් එක බාගයක් යද්දී නිදි මරණ අපි දෙන්න, ෆිල්ම් එක පැත්තක තියල නිදා ගත්ත පාර නැගිට්ටේ අද උදේ පහට.... හය වෙද්දී ලැහැස්ති වුනා .... මගේ යාළුවා , ගොඩ වෙදකම් කරන්න ගිහින් කඩාගත්ත බැග්‍ එකේ පටියත් අතින් එල්ලන්,  හයයි දහය වෙද්දී අපි නැග්ග බස් එකට... දැන් අවම ගාස්තුව රුපියල් දහයි... කොස්වත්ත හන්දියෙන් බැහැල.... මම හෝල්ට් එකේ හිටිය 17ක්  එනකම්... ගෙදර එන්න. යාළුවා ගියා වැඩට....

නුවරට එද්දී 9.30යි... දිගන හෝල්ට් එකට ඇවිදගෙන එන ගමන් පරණ මතකයක් අලුත් කර ගන්න ගත්ත බූන්දි පර්සලෙත් පද්ද පද්ද මම  නැග්ග 654කට... ජනෙල් අයිනේ seat එකකට හෙත්තුවකුත් දාගෙන ඉද්දි.... මට මුණ ගැහුනා අපුරු මිනිසෙක්.... ඇත්තටම කවියෙක්... බස් එකට නැගල රුපියල් දහයකට තමන්ගේ කවි පොතක් විකුනපු කවියෙක්... business එක කරෙත් කවියෙන්මයි...  මමත් ගත්ත කවි පොතක්... බාල කොලේක, බාල print එකකින් ලියවුනත් ලස්සන කවි ටිකක්.... එකක් මෙතන ලියන්නම්...ගෞරවයක් විදිහට ඒ අපුරු කවියාට...මොකද  මේක මටත් වෙන වැඩක්...


හැමෝම නිදි
රියදුරයි, කොන්දොස්තරයි
ලොකු කතාවක්
ඉස්සරහින් යන
බස එක ගැන,
එකම එක අසන්නෙක්;
ඒ මම.....”                
                         -  නිලන්ත අසෝක -

ඊට පස්සේ ගෙදර ඇවිත් , 12 වෙන්නත් කලින් දවල්ට කාල, කියවන්න ගත්ත, අලුතින්ම මම ගත්ත කතා පොත.... නිශ්ශංක විජේමන්නගේ වැලන්ටයින් කුමාරයා....  මේ වැලන්ටින් කුමාරයව මම දන්නවා.  වෙලාවකට හිතෙනවා මේ එයාගේ කතාවමද කොහෙද කියල.... මම ඇස් ලොකුකරන් කියවනවා.... කතාවේ මම එන්නේ මොන පරිච්චේදයේ ඉදලද කියල.... මම වගේ අය එනවා...ඇවිත් යනවා....ඒත් තවම මම  කතාවේ නෑ.... කතාව නිමි වෙනකම්ම මම නාවොත් හොදයි කියල හිතෙනවා.... ඒ කතාවට මම බයයි... ඊට පස්සේ මම නිදා ගෙන... ඇහැරුනේ ඇරපු ජනේලෙන් අගට වැටුන පින්නට.....

වහිනවා... මහා හයියෙන්... මිදුලේ මඩ වලවල් හැදිලා.... වතුර පීල්ල දුම්හිද වෙලා....මම තාමත් බෝට්ටු හදනවා; හැබැයි කඩදාසි... මිදුල හම්බන්තොට වරාය වෙලා... ඒත්, අයිස් කන්දක් නැතුවම මගේ Titanic ගිලෙනවා.... වැස්සට තෙමිලම.... බෝට්ටු එක්කම මමත් තෙමිලා... තෙමුන කිකිළි ගේ ඇතුලට ගියාම, කෙලින්ම නාන කාමරේට...

නාන කාමරේ ඉස්සරහම සාලේ මේසේ උඩ තියන මගේ lap එක... ඉදල හිටලා  shut down වෙන මගේ lap එක... එකේ  කූඩැල්ල වගේ එල්ලිලා ඉන්න.. research, mini projects ගොඩ ගැහිලා තිබුනත්, facebook ඒකෙන් තොර දෙයක් නොදන්නා මගේ dongle එක...

එතනින් කෙලින්ම මෙගේ කාමරේට... ජනේලේ එහා පැත්තේ තියන කොස්  පැලේ, කොස ගහක් වෙනකම් මම උදේට ඉර පායන හැටි බලපු  මගේ කාමරේට... දැන්නම් උදේට පෙන්නේ කොස් ගෙඩි අස්සෙන් කාන්දු වෙන ඉර එලිය විතරයි...කන්නාඩි මේසේත් එක්ක කලවම් වුන පොත් මේසේ, ඇදුම් එක්ක කලවම් වුන ඇද... ඉඩ තියන තියන තැන්වල එල්ලපු පින්තුර, පොටෝ , ඉඩ මදිව රණ්ඩු කරන; පොඩි කලේ ඉදන් මම ලොබ කමට එකතු කරපු key tags, book marks....  ජෙල් කරලා උඩට පිරපු කොන්ඩේ style එකට අල්ල අල්ල, අවුරුදු පහක් තිස්සේ  දොරේ එල්ලිලා ඉන්න ෂාරුක්... බුදු අම්මෝ ... කවදනම් ඉවරයක්‌ කරන්නද; මේ කාමරේ අස් කිරිල්ල...හෙටම පටන්ගමු.... හැමදාම කියන සින්දුව....

ආයෙත් පල්ලෙහට ..... on කරපු lap එක ඉස්සරහ ඉදගෙන.... මම ලියනවා මගේ බ්ලොග් එක... ගොඩ කාලෙකින් මුකුත් ලියන්න බැරි වුන, එහෙම නැත්නම් ලියන්න තරම් දෙයක් නොතිබුන නිසා නොලිය හිටපු blog එක.... මේකට පස්සේ මම මොනවා කරයිද කියල දන්නේ නෑ... ගොඩක් වෙලාවට නිදා ගනියි.... ඉතින් මගේ අද දවස  එච්චරයි...